به نقل از «ایران اکونومیست»

محمدرضا باهنر ، ژنرال ۷ ستاره جناح راست

تاریخ انتشار: ۹ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۱۹۳۰۱

متولد ۱۳۳۱ است. «برادر شهید باهنر» صفتی است که از همان زمانی که برای نخستین‌بار به کنگره حزب جمهوری اسلامی در تهران دعوت شد پسوند نام و شهرتش شد؛ شهرتی که او را به عالم سیاست کشاند و سبب مقبولیتش میان سیاسیون، به‌ویژه بزرگان جناح راست شد.   اولین سمتش بعد از انقلاب، معاونت سیاسی استاندار کرمان بود، اما بعد از آن عضویت در شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی، سکوی پرش او به انتخابات مجلس دوم شورای اسلامی شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دبیرکلی جامعه اسلامی مهندسین، نایب‌رئیسی جبهه پیروان خط امام و رهبری، ریاست فراکسیون اصولگرایان مجلس هفتم، نایب‌رئیسی فراکسیون اصولگرایان مجلس هشتم، عضویت به‌عنوان مؤسس شورای هماهنگی نیروهای انقلاب، مسئولیت تشکیلات استان کرمان حزب جمهوری اسلامی، عضویت همزمان در ۲ کمیسیون زیربنایی و سیاسی- امنیتی مجمع تشخیص مصلحت نظام و عضویت کمیسیون تدوین سند چشم‌انداز بیست‌ساله در مجمع تشخیص مصلحت نظام شاخص‌ترین عناوینی هستند که در رزومه اجرایی و سیاسی محمدرضا باهنر دیده می‌شوند.

هرچند رزومه باهنر قابل‌توجه و پربار است، اما بخش اعظم این رزومه را حضور او در ۷ دوره مجلس شورای اسلامی- ادوار دوم، سوم، چهارم، پنجم، هفتم، هشتم و نهم - تشکیل می‌دهد؛ به‌عبارتی دیگر او ۲۸سال از عمر ۶۶ساله‌اش را در مجلس شورای اسلامی سپری کرده است.

«لابی من» بی‌تعارف

محمدرضا باهنر از مجلس هفتم به بعد- یعنی مجالس هشتم و نهم- تأثیرگذار‌ترین چهره در مجلس بود و ورود او به موضوعی به‌معنای به کرسی‌نشاندن طرح و ایده‌ای بود که در ذهن داشت یا همفکرانش‌در آن موضوع برنامه‌ریزی کرده بودند. او بی‌تعارف، جدی و خیلی صریح به موضوعات ورود می‌کرد و همین صراحتش او راچنان بین نمایندگان ۳دوره مذکور بهارستان قدرتمند کرده بود که برهم زدن خواسته‌اش در موضوعات در دستورکار بهارستان؛ از طرح‌های تحقیق و تفحص و استیضاح وزرا گرفته تا به جریان‌انداختن طرح و لایحه‌ای و حتی بودجه‌نویسی تقریبا غیرممکن بود. اوج قدرت باهنر در دوره هفتم مجلس شورای اسلامی بود که اصولگرایان اکثریت مجلس را در قبال اقلیتی شکننده به‌دست آورده بودند. او در این دوره به‌راحتی می‌توانست با جذب رأی اکثریت مجلس بر کرسی ریاست تکیه زند، اما برخلاف این اقبال او همواره ترجیح داد که نایب‌رئیس مجلس بماند. خودش در این‌باره می‌گوید: «واقع قضیه این است که همیشه فکر می‌‌کردم آدم در یک مجموعه نباید خودش را جلو بیندازد. می‌شود عقب‌تر ایستاد و بر امور نفوذ داشت. برای مثال، در مجلس هفتم، اگر می‌خواستم رئیس بشوم می‌‌توانستم؛ این را همه می‌دانند.

تقریبا یک‌ماه مانده به تشکیل مجلس هفتم، شاید با ١٦٠-١٥٠ نفر از نمایندگان منتخب، تک‌تک جلسه گذاشتم و برایشان دلیل و منطق آوردم که من نباید رئیس شوم و بهتر است آقای حداد رئیس شوند. این کار درست برخلاف لابی‌گری‌های مرسوم در دنیاست که طرف می‌رود جلسه می‌گذارد که بیایید به من رأی بدهید.» کوچ از بهارستان او بعد از مجلس نهم، از نمایندگی در مجلس شورای اسلامی کناره‌گیری کرد و با بیان اینکه باید به کارهای مهم‌تری رسیدگی کند به دفترش در خیابان خردمند تهران کوچ کرد. هرچند باهنر در شرح کارهای مهمی که مدعی انجام آن شده سکوت کرده و فعلا جزئیات آن را محرمانه نگه‌ داشته است اما آنچه عیان است اینکه او در ۳سال اخیر اندوخته نمایندگی و رایزنی‌ها قریب به ۳دهه‌اش را بیرون از پارلمان نظم بخشیده و به‌جد مشغول ساماندهی اموری است که بر دوش جناح راست سنگینی می‌کند.

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: مجلس شورای اسلامی مجلس هفتم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۱۹۳۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

از «بیژن نوباوه وطن» چه می‌دانیم

به گزارش خبرنگار مهر، ۷ روز بیشتر تا برگزاری دور دوم انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی باقی نمانده است و بر همین اساس، دور جدید پویش انتخاباتی خبرگزاری مهر تحت عنوان «با مهر انتخاب کنیم؛ کارآمدی و شایسته‌گزینی» مدتی است که آغاز به کار است.

در دور اول انتخابات مجلس دوازدهم شورای اسلامی و از میان ١۶٧٩ نامزدی که به پویش خبرگزاری مهر پیوستند، ١۶ نفر در دور اول انتخابات راهی مجلس شورای اسلامی شدند و کار ۵ نفر دیگر به دور دوم کشیده شد. یکی از این ۵ نفر «بیژن نوباوه وطن» بود.

«بیژن نوباوه وطن» در دور اول انتخابات مجلس دوازدهم در دور اول انتخابات مجلس، در لیست امنا قرار گرفت که فقط برای حوزه تهران، شمیرانات، ری، اسلامشهر و پردیس ارائه شد. در نهایت با کسب ۱۸۰۳۳۵ رأی در جایگاه ۳۵ تهران قرار گرفت و راهی دور دوم شد. آنچه در ادامه می‌آید بخشی از پیشینه کاری و مدیریتی رضوانی است که از نظر می‌گذرانید.

«بیژن نوباوه وطن» متولد ۱۳۳۸ و دانش‌آموخته کارشناسی ارشد تولید از دانشگاه صدا و سیما است. در دوره‌های هشتم، نهم و یازدهم مجلس شورای اسلامی توانست از حوزه انتخابیه تهران، شمیرانات، ری، پردیس و اسلامشهر وارد مجلس شورای اسلامی شود.

او پس از پیروزی انقلاب اسلامی وارد سپاه شد اما دوره کوتاهی در سپاه ماند و پس از آن به سازمان صدا و سیما رفت. نوباوه شغل اصلی خود را خبرنگاری می‌داند: «در صدا و سیما در بخش خبر کار می‌کردم، حدود دو ماه بعد از ورودم به جبهه رفتم. بعد از آن زندگی من در جبهه رقم خورد و حدود ۹۶ ماه در جبهه حضور داشتم.» او در مدت حضورش در دفاع مقدس، بیش از هزار دقیقه مستند به ویژه از عملیات‌های بزرگ در منطقه جنوب تولید کرده است. آخرین حضور او در مناطق عملیاتی، مربوط به عملیات مرصاد و خیانت منافقین در سال ۱۳۶۷ است.

بعد از پایان جنگ تحمیلی به پاکستان اعزام شد و حدود ۴ سال در منطقه شبه قاره هند به عنوان خبرنگار سازمان صدا و سیما فعالیت کرد. پس از پایان مأموریت پاکستان در بوسنی که آن روزها درگیر جنگ بود حاضر شد و تحولات منطقه بالکان را پیگیری کرد. با تمام شدن حضورش در بوسنی، به عنوان خبرنگار به انگلستان رفت اما چون از سوی انگلیس عنصر نامطلوب شناخته شد، به خاطر عدم تمدید ویزا، پس از چند ماه با کشور بازگشت.

در سال ۱۳۷۹ برای تأسیس دفتر صدا و سیما در آمریکا و در مقر اصلی سازمان ملل، به این کشور سفر کرد. آمریکایی‌ها برای کارشکنی در ایجاد دفتر خبری صدا و سیما در سازمان ملل، به او ویزای مخصوص کارگران کشتی موسوم به «سی تو» اعطا کردند. این مجوز اقامت، محدودیت‌های زیادی برای رفت و آمد و دارد. اما با این همه، او توانست دفتر صدا و سیما در سازمان ملل را تأسیس کند و ۵ سال مأموریت خود را در نیویورک ادامه دهد.

نوباوه از خبرنگارانی بود که همزمان با حوادث مهم ۱۱ سپتامبر در آمریکا حضور داشت: «آن وقت هیچ وسیله‌ای نداشتم؛ با دوربین کرایه‌ای و در گوشه خیابان گزارش تهیه می‌کردم.» او در مدت حضورش در آمریکا دو بار تحت عمل جراحی قرار می‌گیرد. خودش احتمال می‌دهد که در این جراحی‌ها مسموم شده باشد: «در آمریکا عمل جراحی داشتم، وقتی که وارد تهران شدم دچار سرطان شدید خون شده بودم. البته نشانه‌های شیمیایی را از قبل هم در پی عملیات‌های خودمان در فاو و کربلای ۵ داشتم که آزاردهنده نبود.» نوباوه در تمام سال‌های حضورش در مجلس، عضو کمیسیون فرهنگی بوده است.

کد خبر 6095850